And now the end is near

20 december 2017 - Bonaire, Nederlandse Antillen

Ken je dat gevoel, dat je in de auto zit en je moet plassen, je weet dat er nog lang geen wc in de buurt komt en stoppen is geen optie. Eigenlijk hou je het dan nog best lang vol zonder dat je er erg in hebt, maar als je de straat in rijdt, bij de voordeur staat, nee erger, de sleutel in het slot steekt, dan loopt het bijna langs je benen naar beneden. Ik ken zelfs iemand die bij dit gevoel voor de deur op de oprit ging zitten plassen, omdat ze het niet meer vol kon houden tot in de gang. Als je de stal eenmaal ruikt...

Wij ruiken de stal sinds we op Bonaire zijn....wat overigens niet betekent dat we naar huis willen, integendeel, maar als je dan toch bijna naar huis gaat... Ben je, je zonder dat je het door hebt aan het bedenken wat je allemaal moet doen als je 2e kerstdag na 2 maanden thuis komt. Wat voor winterkleren er eigenlijk nog in de kast hangen en waar je zwarte boots ook alweer allemaal bij passen. Onbewust, zonder dat je het wilt, sta je in de gang en plas je bijna in je broek... snap je?

Geen enkele keer op Curacao heb ik aan die winterkleren gedacht. Toen we eindelijk uit de paspoortcontrole rij waren en weer een rij in liepen, dit keer om je bagage door een scanner te halen hebben we een klein leugentje vertelt. De vertraagde vlucht vanuit Amsterdam was net iets eerder geland, wat zorgde voor een extra stroom mensen. Aruba, Nederland...komt u uit Amsterdam? Dan kunt u de rij voorbij lopen. JAAAA schreeuwde Bart en ik het hardst van allemaal. Al lopend trokken we de bagagelabels van Miami van de koffers. No way dat we weer opnieuw in die rij gingen staan. Een gezellige taxichauffeur bracht ons naar het hotel en leerde ons onderweg hoe alle bruggen heette. Na een half uur kwamen we erachter dat we een van de rugzakken op de achterbank van de bus hadden laten staan. Ach.. na twee maanden voor de eerste keer en onze gezellige taxichauffeur kwam hem, weliswaar 4 uur later, ook weer gewoon terugbrengen. Een nachtje slapen en een heerlijk ontbijtje verder stond Boet ongeduldig voor het hotel op Dennis en Karlien te wachten. Want de reden dat we naar de ABC eilanden zijn gekomen waren toch stiekem dat Dennis, Karlien en baby Donna deze plek uitgekozen hadden voor een vakantie. Zo hoefde we zelf geen keuze te maken, dat werd eens een keer voor ons gedaan.

Een warm welkom van een springende Boet en een paar heerlijke dagen volgde. Met de auto van strand naar strand, snorkelen tussen kleurrijke vissen en schommelen in het water, heerlijk eten, andere gesprekken. En elke keer opnieuw de schitterende verbazing van Boet als er weer iemand Nederlands tegen hem praatte. ' Mama, hij praat ook Nederlands!' Na twee maanden Engels en Spaans, snapte hij er niks van. Dit was wat mij betreft ook een minpuntje aan dit eiland; al die Nederlanders. Friet van Piet en Ed Kroket, lekkerbekjes uit het vet, alles wat je maar wenst als je thuis bent, heb je hier ook. Maar dan wel zonder winterjas.

Desalniettemin vlogen de dagen voorbij en voor we het wisten zetten Dennis en Karlien ons alweer af op het vliegveld, naar onze laatste bestemming. 

We zitten in een vliegtuigje waar maar 10 personen in kunnen, dit betekent dus ook geen wachtrijen bij de douane en het inchecken, maar wel een risico dat je koffer niet mee mag, omdat hij te zwaar is. En laten wij nou net dat ene probleempje hebben.

Als we erin zitten en Bart heeft mee geduwd tegen onze rugzak en de buggy, zodat de deur van het ruim dicht kan vertrekken we. Ik blijf een beetje uit het raam staren en bedenk me dat je soms beter bang kan zijn dan misselijk. Waarom ben ik dan toch altijd misselijk?Gelukkig helpt mij pilletje een beetje en staan we 20 minuten later weer aan de grond. De bagage mag je zelf uit het vliegtuig pakken.

Bonaire voelt anders dan Curacao, ik heb tot op vandaag terwijl ik op het balkon op een ligstoel naar de zee lig te luisteren nog geen ander woord kunnen vinden dan; tevreden. Bonaire is plat, rustig, schoon. 

De eerste morgen stappen we in de auto en rijden richting zoutfabriek en maken een foto alsof we naar hoge bergen sneeuw kijken. Ruwe stranden volgen, waar Kite surfers in grote getale door het water vliegen. En overal pick-up trucks langs de weg met duikmaterialen erin. En... ezels... de Spanjaarden namen ze 100de jaren geleden mee en lieten ze toen ze ander werktuig gevonden hadden ook weer aan hun lot over. en ezels kunnen niet heel goed overleven in vrijheid. Er is dan ook een opvang op het eiland waar ze er ongeveer 600 verzorgen. 

Onze (Old Dutch)Lieke, waar we op de laatste avond in Curacao gezellig mee gegeten hebben, wat we veel eerder hadden moeten doen, aangezien Lieke al 2 jaar op het eiland woont, vertelde hier al over. Een dezer dagen gaan we de opvang bezoeken, want ik geloof dat we anders nooit meer zoveel ezels bij elkaar gaan zien.

Flamingo's zitten hier ook bij de vleet en dat maakt ons dierenlijstje weer wat langer.

Ons kwijtgeraakt lijstje wordt trouwens ook steeds langer. Een pyjama van Boet, 2 zwembrillen, een in Colombia en een op Bonaire, maar de kans zit er natuurlijk in dat we die nog gaan vinden. Een paar slippers, een universele stekker en een ipad oplader, Bart zijn gehoor, maar dat zal wel tijdelijk zijn. Boet zijn oranje zwembroek in Costa Rica. Een file aan autootjes en 56 onderdeeltjes van de lego.

Niks bijzonders dus...

En voor de mensen die denken dat ik zo bruin als een eilandbewoner terugkom na twee maanden. No worries, mijn bruinworder doet het al jaren niet meer.

We gaan nog wel een paar daagjes de eilandbewoner uithangen hier. Wat betekent dat je boodschappen doet bij de Albert Heijn, ontbijt met een uitzicht op de zee waar je brieven over naar huis kunt schrijven, zelf spaghetti klaar maakt en daarna met een wijntje of biertje op je balkonnetje zit in je pyjama. Rondrijdt op je slippers in een pick-up truck waar drie plaatsen voorin zijn dus Boet altijd voorin mag zitten. En verder lekker niks, want meer is hier ook niet.

Wij hebben genoten en hopen jullie ook een beetje. Maandagavond zit het grote feest er dan echt op en brengt het vliegtuig ons terug om op dinsdagmorgen weer voet op Nederlandse bodem te zetten en we hebben geen seconde spijt, van geen enkele bestemming, plek of verborgen stad die we wel of juist niet hebben gezien.

En laten we hopen dat als Boet later groot is, zich nog iets kan herinneren van Let's go somewhere.....

So now the end is near, and so I face the final curtain...

Foto’s

16 Reacties

  1. Bibi:
    21 december 2017
    FANTASTISCH Eef!!!! Heb zeker genoten van jouw smullige reisverhalen. Goede reis terug alvast (maar daar hoef je nog éven niet aan te denken). En die zwarte boots passen in ieder geval ook nog wel bij jouw niet gebruinde beentjes 😜
  2. Nic:
    21 december 2017
    Kun je niet gewoon blijven schrijven? Heerlijk om door alle verhalen een klein beetje mee te zijn geweest! 🤗
  3. Llij:
    21 december 2017
    Ook genoten van je verhalen! Geniet nog van jullie laatste dagen en tot in het nieuwe jaar xx
  4. Lon:
    21 december 2017
    Van dat plassen..... dat komt omdat je dan in de derde blaasring zit. Dat dus.
    Fijn en mooi lieve Eef geniet nog van het staartje, ik heb genoten van jullie avonturen. Xxxx
  5. Monique:
    21 december 2017
    Heeeeeerlijk! Je moet echt iets gaan doen met dat schrijven. Duurde elke keer weer te lang voordat er een nieuw bericht kwam 🙄😉 Boet gaat zich zeker dingen herinneringen! Waarschijnlijk juist andere dingen dan je nu zou bedenken. Maar ook hij heeft in het moment geleeft deze dagen net als jullie en hoe bijzonder is het je papa en mama gewoon (tot vervelens toe 😂) de hele dag bij je te hebben! Geniet nog, goede terugreis en gezellige feestdagen!!!! 💋
  6. Hanneke:
    21 december 2017
    Geniet van jullie laatste dagen!! Goede reis terug schatjes en ik heb ook echt genoten, alsof we erbij waren! Loveyou kuskus
  7. Sharon:
    21 december 2017
    Helemaal herkenbaar! Na een wiebelende fiettocht naar huis, omdat ik geen tijd maak om nog even naar wc te gaan, vervolgens voor het huis met mijn handen tussen de benen nog even op en neer ren voordat ik dat de voordeursleutel erin jas en me kan verlossen van mijn overvolle blaas. Als het dan toch lastiger blijkt dat slot open te krijgen doe ik nog een poging om weer rennend voor de deur mijn moeder te roepen, in de hoop dat zij me nog een natte broek kan besparen, maar dat bleek vaak in praktijk ook niet te werken.. 🤭.
    Het lijkt overigens alsof jullie nog helemaal niet zo lang weg zijn! Ik heb genoten van je verhalen! En het kan niet anders dan dat jullie fantastische herinneringen hebben gemaakt. Nog even genieten en dan een goeie reis terug!
  8. Sonja:
    21 december 2017
    Wauw wat een reis hebben jullie gemaakt, tegek hoor, super leuke verhalen, geweldig 😃
    Heel leuk om jullie verhalen telezen en ook de foto’s tezien, die zijn ook super Eef!
    Dat van de winterkleren zal wel los lopen 😂😂 Eef.....die heb jij (vast) nog in overvloed!
    Geniet nog maar lekker en alvast een hele goede terugreis ✈️
    Tot snel x💋
  9. Nico:
    21 december 2017
    Bedankt dat we mee hebben mogen lezen met jullie reis! Fantastisch! Tot volgende week. X
  10. Linda:
    21 december 2017
    Ohhhh wat ga ik die mooie verhalen missen.. Vond het zo fijn om die prachtige reis van jullie gezin dmv de verhalen mee te maken👍
    Ook het laatste verhaal weer super Eef. Ik zou gewoon boeken gaan schrijven als ik jou was Eef😜
    Boet gaat zich zeker nog mooie dingen herinneren daar hoef je je echt geen zorgen om te maken👊
    Hele mooie laatste dagen en tot heel snel lieverd❤️💋💋
  11. Iris:
    21 december 2017
    Ohhhhh....wat een geweldige reis en wat leuk om mee te kunnen lezen en zien wat jullie allemaal gedaan hebben! Thanks voor de mooie woorden Eef (inderdaad, gewoon een boek gaan schrijven!) en geniet nog van de laatste paar dagen!! Tot snel!!!!!xx
  12. Lot:
    21 december 2017
    Aan al het goede komt een einde.....genoten van je verhalen! Geniet nog even en hopelijk tot héél snel!!! Alvast een dikke knuffel van mij en L'il Kleine! <3
  13. Vero Q:
    21 december 2017
    Wauw, wat een waanzinnige reis en wat super cool om mee te lezen en mee te genieten van jullie avontuur! Hier zullen jullie vaak aan terug denken!
    Geniet nog van de laatste daagjes samen in de zon en tot snel😘
  14. Esther:
    21 december 2017
    Geniet van jullie laatste dagen
    Was echt super leuk om alles te lezen!
    😘😘
  15. Yvonne den Dekker:
    21 december 2017
    Was weer genieten Eefke!!
    Dank je wel en lieve Groetjes,
    Yvonne
  16. Ruud Driessen:
    22 december 2017
    Kom goed thuis lieverds ! Wat n mooie verhalen waren t ! X